Het is inmiddels al weer 18 jaar geleden dat Cato voor het eerst oma werd, van kleinzoon Luc. Ze werd overdonderd door een liefde die ze eerder nog niet had ervaren. Een onvoorwaardelijke liefde, ook voor Sophie, Mara, Jens, Merel, Raff, Timme en Tooske. Vanaf het eerste moment is ze bij de zorg voor de kinderen betrokken geweest, ze heeft waarschijnlijk honderden luiers verschoond, duizenden verhaaltjes voorgelezen en ontelbare keren ik hou van jou uitgesproken. Ze heeft geen zwemdiploma-uitreiking gemist, bij elk tennistoernooi van Mara stond ze vrijwillig in de kantine, ze kon genieten van alle dansvoorstellingen van Sophie en Merel en tijdens voetbalwedstrijden van Jens, Raff en Tooske was ze altijd langs de lijn te vinden.
Toen de meisjes wat ouder werden, ging Cato vaker met ze shoppen en ergens een ’theetje’ drinken. De jongens kwamen vaker tijdens de lunchpauze voor een lekker broodje of pannenkoeken langs en tot voor kort was ze nog met de hele bups in de filmzaal te vinden. Ze genoot enorm als ze met alle kleinkinderen samen iets leuks kon ondernemen. Cato was een vrouw die met haar tijd meeging, zo hadden social media geen geheimen voor haar, dus ze volgde iedereen op Facebook en Instagram en plaatste geregeld positieve berichtjes. De kleinkinderen kwamen graag bij haar over de vloer, ze had altijd een luisterend oor. Door haar warmte, zachtheid, aandacht en humor laat ze onuitwisbare herinneringen achter voor haar kinderen en kleinkinderen.
Het is inmiddels al weer 18 jaar geleden dat Cato voor het eerst oma werd, van kleinzoon Luc. Ze werd overdonderd door een liefde die ze eerder nog niet had ervaren. Een onvoorwaardelijke liefde, ook voor Sophie, Mara, Jens, Merel, Raff, Timme en Tooske. Vanaf het eerste moment is ze bij de zorg voor de kinderen betrokken geweest, ze heeft waarschijnlijk honderden luiers verschoond, duizenden verhaaltjes voorgelezen en ontelbare keren ik hou van jou uitgesproken. Ze heeft geen zwemdiploma-uitreiking gemist, bij elk tennistoernooi van Mara stond ze vrijwillig in de kantine, ze kon genieten van alle dansvoorstellingen van Sophie en Merel en tijdens voetbalwedstrijden van Jens, Raff en Tooske was ze altijd langs de lijn te vinden. Toen de meisjes wat ouder werden, ging Cato vaker met ze shoppen en ergens een ’theetje’ drinken. De jongens kwamen vaker tijdens de lunchpauze voor een lekker broodje of pannenkoeken langs en tot voor kort was ze nog met de hele bups in de filmzaal te vinden. Ze genoot enorm als ze met alle kleinkinderen samen iets leuks kon ondernemen. Cato was een vrouw die met haar tijd meeging, zo hadden social media geen geheimen voor haar, dus ze volgde iedereen op Facebook en Instagram en plaatste geregeld positieve berichtjes. De kleinkinderen kwamen graag bij haar over de vloer, ze had altijd een luisterend oor. Door haar warmte, zachtheid, aandacht en humor laat ze onuitwisbare herinneringen achter voor haar kinderen en kleinkinderen.
Het is inmiddels al weer 18 jaar geleden dat Cato voor het eerst oma werd, van kleinzoon Luc. Ze werd overdonderd door een liefde die ze eerder nog niet had ervaren. Een onvoorwaardelijke liefde, ook voor Sophie, Mara, Jens, Merel, Raff, Timme en Tooske. Vanaf het eerste moment is ze bij de zorg voor de kinderen betrokken geweest, ze heeft waarschijnlijk honderden luiers verschoond, duizenden verhaaltjes voorgelezen en ontelbare keren ik hou van jou uitgesproken. Ze heeft geen zwemdiploma-uitreiking gemist, bij elk tennistoernooi van Mara stond ze vrijwillig in de kantine, ze kon genieten van alle dansvoorstellingen van Sophie en Merel en tijdens voetbalwedstrijden van Jens, Raff en Tooske was ze altijd langs de lijn te vinden.
Toen de meisjes wat ouder werden, ging Cato vaker met ze shoppen en ergens een ’theetje’ drinken. De jongens kwamen vaker tijdens de lunchpauze voor een lekker broodje of pannenkoeken langs en tot voor kort was ze nog met de hele bups in de filmzaal te vinden. Ze genoot enorm als ze met alle kleinkinderen samen iets leuks kon ondernemen. Cato was een vrouw die met haar tijd meeging, zo hadden social media geen geheimen voor haar, dus ze volgde iedereen op Facebook en Instagram en plaatste geregeld positieve berichtjes. De kleinkinderen kwamen graag bij haar over de vloer, ze had altijd een luisterend oor. Door haar warmte, zachtheid, aandacht en humor laat ze onuitwisbare herinneringen achter voor haar kinderen en kleinkinderen.
Cato groeide op in een, voor die tijd, klein gezin. Ze had een oudere zus, Geertje met wie ze een hele mooie jeugd heeft beleefd. Geertje nam haar zusje overal op sleeptouw mee naartoe. Ze waren onafscheidelijk en hebben de mooiste, meest hilarische momenten meegemaakt. Na school struinden ze de hele buurt af op zoek naar zoveel mogelijk kinderen om samen mee buiten te spelen. Ze vertelde de laatste jaren veel over gebeurtenissen uit haar jeugd, ze had de leukste anekdotes! Met het gezin ging Cato geregeld op minivakantie, het werk van haar vader liet het niet toe om lang van huis weg te zijn. Zo hebben ze vaak het Schwarzwald, de Eiffel, de Ardennen en de Belgische kust bezocht. Cato heeft deze momenten met haar ouders en zus gekoesterd. Later, toen Cato aan het puberen was, vertrok Geertje naar Frankrijk om als au pair te gaan werken.
Haar zus ging dit spannende avontuur aan met het voornemen een paar maanden wat ervaring op te doen in het buitenland, maar in Frankrijk kwam ze de liefde van haar leven tegen. Dit zorgde ervoor dat Cato jarenlang intensief contact met haar zus heeft moeten missen. Desondanks belden ze regelmatig en in vakanties zochten ze elkaar op. Cato heeft het altijd jammer gevonden dat haar eigen kinderen geen sterke band hebben gekregen met de kinderen van haar zus. Na het afstuderen van haar jongste nichtje verhuisde haar zus terug naar Nederland. Vanaf dat moment werden Cato en haar zus weer herenigd en hebben ze de verloren tijd ingehaald. Zo hebben ze samen meerdere Europese hoofdsteden bezocht, vierden alle feestdagen samen en gingen wekelijks naar het centrum voor borreltje en aansluitend een film.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Cato groeide op in een, voor die tijd, klein gezin. Ze had een oudere zus, Geertje met wie ze een hele mooie jeugd heeft beleefd. Geertje nam haar zusje overal op sleeptouw mee naartoe. Ze waren onafscheidelijk en hebben de mooiste, meest hilarische momenten meegemaakt. Na school struinden ze de hele buurt af op zoek naar zoveel mogelijk kinderen om samen mee buiten te spelen. Ze vertelde de laatste jaren veel over gebeurtenissen uit haar jeugd, ze had de leukste anekdotes! Met het gezin ging Cato geregeld op minivakantie, het werk van haar vader liet het niet toe om lang van huis weg te zijn. Zo hebben ze vaak het Schwarzwald, de Eiffel, de Ardennen en de Belgische kust bezocht. Cato heeft deze momenten met haar ouders en zus gekoesterd. Later, toen Cato aan het puberen was, vertrok Geertje naar Frankrijk om als au pair te gaan werken.
Haar zus ging dit spannende avontuur aan met het voornemen een paar maanden wat ervaring op te doen in het buitenland, maar in Frankrijk kwam ze de liefde van haar leven tegen. Dit zorgde ervoor dat Cato jarenlang intensief contact met haar zus heeft moeten missen. Desondanks belden ze regelmatig en in vakanties zochten ze elkaar op. Cato heeft het altijd jammer gevonden dat haar eigen kinderen geen sterke band hebben gekregen met de kinderen van haar zus. Na het afstuderen van haar jongste nichtje verhuisde haar zus terug naar Nederland. Vanaf dat moment werden Cato en haar zus weer herenigd en hebben ze de verloren tijd ingehaald. Zo hebben ze samen meerdere Europese hoofdsteden bezocht, vierden alle feestdagen samen en gingen wekelijks naar het centrum voor borreltje en aansluitend een film.
Tuinieren, dat was haar grootste passie. Cato hoopte dat ze altijd in staat zou zijn om haar eigen weelderige tuin en de moestuin verderop in het dorp te kunnen onderhouden. Dat is haar gelukkig gegeven. Ze genoot intens van de zonuren in de zomer, de geuren in de lente, de prachtige kleuren van de herfst en de verscheidenheid aan vogels in de winter. Cato bracht dagelijks een paar uur in haar tuin door en alle planten en bloemen kregen evenveel aandacht en verzorging.
Jaarlijkse hoogtepunten speelden zich af in haar tuin, zoals het plukken van appels, pruimen en kersen, een geliefde bezigheid ook voor kinderen en kleinkinderen. Met de vers geplukte appels werd dezelfde dag appeltaart gebakken, van de pruimen en kersen werd jam gemaakt. Cato slaagde er ook elk jaar weer in om de paaseieren zo goed te verstoppen dat enkele niet werden gevonden. Alle kleinkinderen hebben gekampeerd in haar tuin, een groot avontuur met haardvuur en marshmallows, dat ’s ochtend werd afgesloten met ei en spek aan de tuintafel. En met plezier stelde ze haar tuin ter beschikking voor barbecues, communiefeesten, verjaardagen en ‘gewone’ zomeravonden. Iedereen die haar kende heeft wel een mooie herinnering aan Cato en haar tuin.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Tuinieren, dat was haar grootste passie. Cato hoopte dat ze altijd in staat zou zijn om haar eigen weelderige tuin en de moestuin verderop in het dorp te kunnen onderhouden. Dat is haar gelukkig gegeven. Ze genoot intens van de zonuren in de zomer, de geuren in de lente, de prachtige kleuren van de herfst en de verscheidenheid aan vogels in de winter. Cato bracht dagelijks een paar uur in haar tuin door en alle planten en bloemen kregen evenveel aandacht en verzorging. Jaarlijkse hoogtepunten speelden zich af in haar tuin, zoals het plukken van appels, pruimen en kersen, een geliefde bezigheid ook voor kinderen en kleinkinderen. Met de vers geplukte appels werd dezelfde dag appeltaart gebakken, van de pruimen en kersen werd jam gemaakt. Cato slaagde er ook elk jaar weer in om de paaseieren zo goed te verstoppen dat enkele niet werden gevonden. Alle kleinkinderen hebben gekampeerd in haar tuin, een groot avontuur met haardvuur en marshmallows, dat ’s ochtend werd afgesloten met ei en spek aan de tuintafel. En met plezier stelde ze haar tuin ter beschikking voor barbecues, communiefeesten, verjaardagen en ‘gewone’ zomeravonden. Iedereen die haar kende heeft wel een mooie herinnering aan Cato en haar tuin.
Een grote hobby van Cato was lezen, ze had kasten vol met boeken in de meest uiteenlopende genres. Nieuwe boeken haalde ze overal uit; in elk centrum dat ze bezocht liep ze de boekenwinkel in, maar ook in tweedehands winkeltjes of op boekenmarkten neusde ze graag rond en via Marktplaats kocht ze boeken tegen een leuk prijsje aan. De kleinkinderen las ze met veel plezier voor, soms zelfs verkleed als een personage uit het boek.
Vooral met haar zus Geertje haalde ze de laatste jaren veel herinneringen op. Op deze momenten waren ze tussen de fotoboeken te vinden terwijl ze onder het genot van een glaasje port en wat toastjes zaten te keuvelen over vroeger.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Een grote hobby van Cato was lezen, ze had kasten vol met boeken in de meest uiteenlopende genres. Nieuwe boeken haalde ze overal uit; in elk centrum dat ze bezocht liep ze de boekenwinkel in, maar ook in tweedehands winkeltjes of op boekenmarkten neusde ze graag rond en via Marktplaats kocht ze boeken tegen een leuk prijsje aan. De kleinkinderen las ze met veel plezier voor, soms zelfs verkleed als een personage uit het boek.
Vooral met haar zus Geertje haalde ze de laatste jaren veel herinneringen op. Op deze momenten waren ze tussen de fotoboeken te vinden terwijl ze onder het genot van een glaasje port en wat toastjes zaten te keuvelen over vroeger.
Kaatje, haar lieveling… Cato besloot haar op te nemen na een paar bezoekjes aan het kattenopvangcentrum. Er ontstond een jarenlange vriendschap met dit bijzondere beestje. Kaatje is bij Cato gebleven tot aan haar overlijden, ze week geen moment van haar zijde.
Kinderen, kleinkinderen, buren, vriendinnen, oude bekenden, noem het maar op… de deur stond voor iedereen open, elk moment van de dag. Cato was een gezelligheidsdier en stond erop dat je de deur niet uit ging zonder warme thee en een koekje of gebakje. ‘Zullen we een theetje doen?’ vroeg ze dan altijd.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Kaatje, haar lieveling… Cato besloot haar op te nemen na een paar bezoekjes aan het kattenopvangcentrum. Er ontstond een jarenlange vriendschap met dit bijzondere beestje. Kaatje is bij Cato gebleven tot aan haar overlijden, ze week geen moment van haar zijde.
Kinderen, kleinkinderen, buren, vriendinnen, oude bekenden, noem het maar op… de deur stond voor iedereen open, elk moment van de dag. Cato was een gezelligheidsdier en stond erop dat je de deur niet uit ging zonder warme thee en een koekje of gebakje. ‘Zullen we een theetje doen?’ vroeg ze dan altijd.